Hemelvaartkamp 2018
De voorbereiding is in volle gang en wij hebben er zin in!!
Het 47e korfbalkamp is van 10 t/m 13 mei. We staan voor de 7e keer op Molecaten Park Kuierpad in Wezuperbrug. We overnachten op veld LVQ waar iedereen zijn/haar tent kan opzetten of caravan/camper kan neerzetten. Op www.molecaten.nl/kuierpad kun je een plattegrond van de camping openen.
Even voor de mensen die nog nooit op korfbalkamp zijn geweest…..
Dit is één van de gezelligste evenementen van het jaar. Sport, spel en plezier staan centraal. Het korfbalkamp is voor de jeugd C t/m A. Maar ook alle andere leden uit de senioren en ouders van leden zijn van harte welkom.
We gaan er van uit dat jullie allemaal mee gaan, dus schrijf je in via mail: hemelvaartkamp@ritola.nl en noteer Hemelvaartkamp alvast in je agenda. Dit mag je niet missen! Als er vragen zijn kun je bellen met Anet Terpstra 06-39487137 of mailen: hemelvaartkamp@ritola.nl
Info
De A-, B- en C-jeugd kamperen onder leiding van trainers en kampleiding. De jeugd is welkom op donderdag 10 mei vanaf 10.00 uur.
Senioren, ouders of ouders van jeugdleden zijn ook van harte welkom. Degene die op woensdag komt (alleen senioren/ouders) dient voor 21.00 uur op de camping aanwezig te zijn.
Er komt een programmaboekje, waarin staat wat je mee moet nemen, het dagprogramma, corveediensten, etc. Dit boekje verschijnt ongeveer een week voor het korfbalkamp en is te downloaden/printen via deze site.
Naast de kampleiding is er een leuke en vooral creatieve activiteitengroep samengesteld die een programma in elkaar zet voor een aantal dagen. Hier kan zowel jong als oud aan meedoen. Natuurlijk wordt er ook gekorfbald. Diverse keren per dag wordt er getraind onder leiding van de trainers.
Kosten Hemelvaartkamp
Donderdag t/m zondag 55,-
Trainers do. t/m zo. 50,-
Kleiner dan C-jeugd do. t/m zo. 25,-
De prijzen zijn inclusief alles (overnachtingen, maaltijden, drinken, barbecue, etc).
Woensdag 10,- (alleen senioren/ouders)
1 dag en 1 nacht incl. maaltijden 20,-
Barbecue en Bonte Avond 7,50 (eigen drinken mee nemen)
Kosten kun je overmaken op rekeningnummer:
NL92ABNA 0481060898
t.n.v. WGJ Terpstra
Groeten van Helma Tuinman, Bert Spoelder en Anet Terpstra
Hemelvaartkamp 2017
Het is zondagavond. We overdenken de afgelopen week en beseffen dat het 46 e Hemelvaartkamp al weer ten einde is. Een unieke gebeurtenis binnen de korfbalvereniging Ritola en we mogen wel zeggen, een evenement dat je weinig tegenkomt in welke vereniging dan ook. Een groep van ruim 100 mensen die variërend van 8 maanden tot 80 jaar op kamp gaat. Te weten aspiranten, senioren en hun jongere kinderen, ouders van leden enz. Ook dit jaar was het weer een groot succes, mede dankzij de inzet van Anet, Helma en Bert, die ook dit jaar het kamp weer op poten hebben gezet. Wij staan in Wezuperbrug ook op een prachtig veld. Er kan getraind worden, gevolleybald, zeskamp en we hebben natuurlijk een prachtig meertje naast het veld. Met deze warmte werd er dan ook veel gezwommen en gespeeld in het meer.
Hoewel het kamp ooit is begonnen op donderdag lopend tot en met zondag is er een tijd geweest dat de kwartiermakers reeds op woensdag naar de camping kwamen ter voorbereiding. Dit jaar was het zo, dat de eersten dinsdag al hun tenten en caravans op het kamp opstelden. Zo kreeg ook de grote tent al z’n plaats. Sommigen bleven direct, anderen verkozen voor die nacht nog hun eigen bed thuis. Woensdag in de loop van de dag kwamen steeds meer mensen, die hun tent/caravan op z’n plaats zetten. De rand van het veld was al aardig gevuld. Slechts enkele plekken waren nog leeg, doch zij waren gereserveerd diegenen waarvoor het werk nog riep die dag. ’s Avonds was de grote wedstrijd Ajax-Manchester U. Erwin had een groot tv scherm (165 cm) gecharterd en met alle aanwezigen (zo’n 40 personen) werd de match in de grote tent bekeken. Een “”droeve””: stemming heerste want zoals bekend wist Ajax niet te scoren. Ondanks alles smaakte het bier weer best. Na nog wat napraten zocht ieder toch in de kleine uurtjes z’n nest op.
Donderdagmorgen stond in het teken van de grote intocht van ouders en aspiranten. Tentjes werden her en der op het veld geplaatst zodat wanneer men met z’n auto weg moest, hij/zij zich zigzaggend over het terrein moest bewegen. Toen dan eindelijk alles stond was het tijd voor de lunch. Door de warmte viel een ieder aan op het brood en vooral het drinken. In de warmte je tent opzetten en inrichten maakt wel dorstig. Na de traditionele speech van de kampleiding met na te leven regels kon het kamp een aanvang nemen. Ondanks de hoge temperaturen werd er ’s middags wel getraind, steeds afgewisseld met een duik in het meertje. Vele ballen misten nog hun doel, dit in tegenstelling tot de resultaten in het verloop van het kamp. De warme maaltijd bestond zoals gewoonlijk uit de bekende gehaktbal, aardappelen, puree, boontjes, rode kool , appelmoes en gemixte sla. Kortom een verscheidenheid, die je niet elke dag voorgeschoteld krijgt. Er werd dan ook flink gebunkerd. Er was weinig eten over.’s Avonds was het tijd voor spel. De activiteitenploeg (Teije, Marco, Lizan) hadden het douanespel in het bos uitgedacht. De zakjes “”wiet”” gingen als warme broodjes over de toonbank. Een groot succes. Men was op tijd binnen en het geluidsniveau na die tijd bleef ook binnen de perken. Dit tot tevredenheid van andere kampeerders die op het veldje pal naast ons hun kampement hadden opgeslagen. Binnen de caravanvoortenten en daarvoor werd nog lang nagepraat.
De vrijdag werd traditiegetrouw begonnen met een bosloop. In de ochtend was dat met deze warmte nog wel te doen. Na de lunch was de activiteitenploeg er weer met de zeskamp. In de loop van de jaren teruggebracht tot vierkamp en nu (vanwege de warmte) tot driekamp. Begonnen met een naar het scheen “”schijt je rijk”” spel mondde het uit in een boter, kaas en eieren spel. Snelheid, vernuft en water waren natuurlijk de ingrediënten voor succes. In de navolgende spelen speelden korfbal en water weer een grote rol. Het is grandioos om te zien hoe jong en oud (en van groot naar klein) proberen samen een goed team te vormen. Super. Het was die dag verder te warm om enige activiteit te ondernemen. Na de macaroni met ”””prut “””, versierd met kaas en sla hadden Marni en Helma een spokentocht in de aanbieding. Om in een griezelige stemming te komen, was er voorafgaand een verhaal over weerwolven, reuzen en ander gespuis dat bij nacht en ontij in het bos loopt. Daarna moest iedereen in het donker het bos in. Niet alleen bij de jeugd sloeg de stemming om in soms angstige momenten, doch ook bij de senioren was enige angst te bespeuren gezien uitlatingen als “”we gaan niet verder hoor”””. Spooklakens die door de lucht vlogen , beenkriebelingen en vreemd geritsel deden de gemoederen hevig verhitten. Er werd nog lang over nagepraat. Volgens de regels was het op tijd rustig.
Zoals elk jaar is de zaterdag een dag van de wedstrijden. Ondanks pogingen van het bestuur om die dag wedstrijdvrij te maken zijn er altijd weer ploegen die moeten spelen. Het is dan ook die dag een rustig en uitgestorven kamp. En dan volgt in de avonduren de barbecue. Karbo’s, hamburgers, speklappen en salade enz. gaan grif van de hand. In minder dan geen tijd zijn de schalen leeg. En dan is daar de bonte avond dit jaar gepresenteerd door Lisa H. en Jord. Na jaren konden we de hele bonte avond weer buiten zitten. Super. Allereerst is het tijd voor de kleintjes. Onder leiding van Lisa T. en Frouke was er een dansje ingestudeerd. In een grote kring zitten alle “groten” te kijken naar dit leuke dansje… Je ziet dan kinderen die normaal gesproken zeer verlegen zijn, dansen dat het een lieve lust is. Deelname van de ouderen bleef wat achter. Wel wisten de C’s middels een vragenspel iets voor het voetlicht te brengen en werd Marco bedankt door de A2. Daarna heeft Rienus op hilarische wijze zoals gewoonlijk middels het a,b.c het kamp weer eens doorgespit. Het bleef nog lang onrustig in het kamp.
Officieel duurt het kamp van donderdag tot zondagmiddag. Doch al vroeg wordt door velen de tent al opgeruimd. En als er één begint de tent/caravan in te pakken dan volgen er snel meer. Om 12.uur was het veld dan ook grotendeels opgeruimd. Het was tijd voor de lunch. Alle restanten aan vlees, drinken, broodjes, yoghurt, vla en appelmoes vonden hun weg in de magen. Vooral de pakken drinken waren niet aan te slepen. Niet vreemd met de warmte van toen. Zij die hun tent enz. reeds opgepakt hadden stond nog even een flinke klus te wachten . De grote tent moest afgebroken worden en de vrachtwagen ingepakt. Maar met vele handen was dit snel geklaard. Om drie uur ging de laatste caravan van het veld.
Terug kijkend mag weer gesproken worden van een zeer succesvol kamp, waarbij al weer uitgekeken wordt naar het volgend jaar. Dit dankzij de inzet van velen binnen de vereniging. We willen hopen en wij twijfelen er geen moment aan dat zij ook het volgend jaar weer van zich zullen laten horen en ook de jaren daarna weer de nodige mensen opstaan om dit kamp tot in lengte van jaren te continueren. Bedankt mensen.
Adry en Piet
VERSLAG HEMELVAARTKAMP 2015
Het 44e Hemelvaartkamp is weer ten einde. Dit geweldige gebeuren waar elke aspirant en ouder van de vereniging elk jaar weer reikhalzend naar uit kijkt ligt weer achter ons. Een gebeuren waarin jong en oud (1 tot 78 jaar) met een kleine 100 deelnemers vier dagen lang met elkaar op trekt. Dit jaar iets minder, omdat voor een niet gering aantal het eindexamen voor de deur stond, waardoor ook moeders niet van de partij waren.
Middels het bekende programmaboekje is iedereen vooraf volledig op de hoogte gebracht wat hem of haar te doen staat op de camping. Dit jaar met de naam Kuierpad i.p.v. Kuierpadtien omdat dat mondiaal gezien te Drents zou klinken. Klaarstaan voor elkaar en zich voor het algemeen belang inzetten als het aankomt op corveediensten en andere belangrijke zaken. Iets waar menig vereniging jaloers op is. Dit alles dankzij een aantal mensen, die zich met hart en ziel op deze organisatie storten t.w. Anet, Helma en Bert S.
Hoewel in het verleden de woensdag voor Hemelvaart als start voor de kwartiermakers werd bestempeld waren er dit jaar al enkelen die zich dinsdags aan de poort van de camping meldden. De vrachtwagen met kampeerspullen was nog maar net gearriveerd of de helpers stonden al paraat de grote tent op te zetten en deze vervolgens in te richten met tafels, etenswaar, kookbranders, koelkasten en niet te vergeten de korfbalpalen, standers en linten. Tijdens nachtelijke uren moet ook de kooktent worden voorzien van licht. Een ware schakelkast waar menig theaterzaal jaloers op zou zijn, werd aangelegd. Dank zij de droge week voor het kamp was het terrein goed berijdbaar, zodat we niet zoals vorig jaar op een zompige ondergrond onze tenten en caravans moesten zetten.
In de loop van de woensdag druppelden gestadig caravans en tenten binnen en zochten zich een plaatsje in de kring. Dan kan de situatie ontstaan dat een behulpzame vader voor z’n dochters met heel veel moeite de tent opzet, doch wanneer zij arriveren de gehele tent weer gaan afbreken omdat ze toch iets dichter bij de jongens willen staan. Ja zo gaat dat. Maar ook dan zijn vele handen voorradig. De fam. Sluiter maakte er dit jaar wel een heel bijzonder kamp van. Voorzien van een caravan en vouwwagen en de nodige dekzeilen werd een”” paleis”” ingericht met maar liefst 3 tweezitbanken, geplaatst in de voortent. Vooral de laatste dag was het geheel een waar schouwspel, drie banken te midden van een tuin met allemaal vreemdsoortige “” bruine plantjes met rode bloemetjes”” (Amstelariatus) rondom een metershoge boomstronk voor het spijker slaan.
Voor zover aanwezig zaten de aanwezigen ’s avonds in groepjes bij elkaar in de tent voorzien van kacheltjes om de kou te trotseren. Want koud was het ’s nachts. Toch werden nog tot in de late uurtjes stemmen gehoord. Dat was ook de reden, dat toen donderdag de aspiranten kwamen een groot deel van het kamp nog op een oor lag. Ondertussen waren ouders en kinderen druk bezig hun tijdelijke behuizing op te zetten. Na de eerste broodmaaltijd toen ieder klaar was werd aangevangen met de eerste training. Vol vuur werd er geschoten en gerend. Ze hadden er zin in. Tegelijkertijd was de groep ouderen zich uit de naad aan het werken met een partij volleybal. Onder veel hilariteit met wonderlijke capriolen en vreemde uithalen kregen ook hun spieren een beurt.
De eerste avondmaaltijd werd bereid. Mij dunkt een driegangen menu met in het hoofdgerecht aardappelen en een gehaktbal gelijk een kanonskogel en maar liefst 5 soorten groente t.w. sla, rode kool, worteltjes, boontjes en appelmoes. Een keus, die niet iedereen dagelijks hoeft te maken. Een ieder dient dan ook aanwezig te zijn bij de maaltijd. Degene die de maaltijd duikt wordt getrakteerd op een extra training.
Om een uur of negen vindt het eerste bosspel plaats. In groepjes van 5 wordt men gedropt op een plek in het bos. En men moet zorgen op tijd weer terug te zijn. De een blijkt dan wat meer oriëntatievermogen te hebben dan de ander. Wat te zeggen van een groep die na twee uur wandelen tot de conclusie kwam aan de verkeerde kant van het kanaal uit te komen met als gevolg een grote omweg te moeten maken om op het kamp te komen. Volgende keer weer Helma? Zo kwam een enkele groep laat binnen. Vermoeid dook ieder zijn bed in. Het was wederom een koude nacht.
Ook vrijdagochtend werd begonnen met een bosloop. Het was ’s morgens zeer bewolkt. Echter naar mate de dag vorderde werd het steeds mooier en toen het tijd was voor de zes(driekamp) scheen de zon volop. Zodanig dat menigeen in korte broek en blote bast meedeed aan de spelletjes. Deze stonden weer als vanouds in het teken van het korfbal maar tevens omdat het zulk mooi weer was ook met water. Touwtrekken en worstelen om sokken op een water en zeepvloer. Veel gelach en hilariteit. Bloedneus ten spijt. Maar met 3 doktoren in onze gelederen werd ook dat snel verholpen. Teije en Alwin, Marco en Lizan hebben ons daar weer geweldig mee vermaakt. Bedankt allemaal. Natuurlijk was het na deze spelletjes weer tijd voor het eten. Macaroni met prut stond op het menu. Uitstekend gekookt door de corveedienst. Geen dikke macaroniklonters zoals vorig jaar maar met zorg gekookt. Ik begreep dat Willem Jan en Marco K. daarin hun kennis hebben laten gelden. ’s Avonds was het opnieuw tijd voor een spel. Of het aan de vermoeidheid van de vorige avond lag of aan het feit dat er de volgende dag gespeeld moest worden was de reden dat alle ploegen reeds na een klein uurtje weer binnen waren. De nacht was rustig en minder koud.
Voor de zaterdag was een groots vervoersprogramma opgesteld, want maar liefst 8 ploegen moesten of terug naar Zuidlaren of naar andere plaatsen om te korfballen. Zo bleef Geesje als enige achter op het kamp. Maar goed ook want de wind was op de middag aangewakkerd waardoor een enkele voortent het begaf ondanks verwoede pogingen het een en ander te redden. Aan de lijn in Zuidlaren was het fris en regenachtig. Of dat de reden was voor een matige prestatie of het slaaptekort of de alcohol laat ik in het midden. Een verslag van de wedstrijden van de hoofdmachten zal daar misschien meer duidelijkheid over geven.
Terug op de camping was het tijd voor de traditionele barbecue. Samen met de deelnemers kwam ook een hele horde familie, supporters en de examenkandidaten mee. De soep, karbonades, frikadellen, satéstokjes en hamburgers en salades verdwenen snel achter de kiezen. En in minder dan geen tijd waren de schalen voor een groot deel leeg. Nadat ook dat alles was opgeruimd begon de al even traditionele bonte avond. De opdracht voor de dropping was een voorwerp mee terug te nemen, wat je onderweg vond en daar op de bonte avond een limerick over te maken. Dat was een aantal groepen goed gelukt. Vermeld moet worden dat Justin en Lianne op hun leeftijd al dagen voor het kamp bezig waren geweest een Sijbren ABC te maken, zonder vader of moeder daarbij in te schakelen. Prima gedaan! Verder bestond het programma uit quizjes, liedjes, alles aan elkaar gepraat door Alwin en Gerard. Met tot slot weer het ABC van Rienus die met zijn verhaal het kamp nog eens even doorspitte. Om een uur zocht een ieder zijn tent op. Nog niet om te slapen. De volgende morgen vernam ik tijden van half zes in de ochtend dat men z’n bed opzocht.
Ik hoef nu niet te vermelden dat een ieder zondags om 9 uur naast zijn bed stond. Elf uur komt eerder. En hoewel in het programma staat dat het kamp in de middag wordt afgebroken was men voor de middagmaaltijd al bezig zijn tent of caravan in te pakken. De maaltijd op zo’n dag bestaat dan uit het opmaken van alles wat over is. Salade, broodje hamburger of frikadel, yoghurt, vla gaan grif van de hand. De eerste ouders zijn reeds gearriveerd om hun afgematte kinderen op te halen. Naar ik later hoorde lagen ettelijken al om 7 uur onder de wol. Moe maar voldaan. Voor het jaar 2015 hebben we dus weer dit festijn gehad. We gaan op voor de 45e keer. Dat duurt nog maar 362 dagen. En als ik alles zo bezie dan is ook die 45e keer nog lang niet het einde van het Ritola Hemelvaartkamp. Nogmaals dank aan de organisatie, de activiteitenbegeleiders en de trainers voor hun inzet deze dagen.
Adry en Piet
